Friedrich Bernhard Werner, autor najstarszego zachowanego widoku Tarnowskich Gór urodził się w roku 1690 w Kamieńcu Ząbkowickim jako syn bezrolnego chałupnika. W młodości uczył się w gimnazjum jezuickim w Nysie. Naukę jednak szybko porzucił, zaciągając się do służby w cesarskim wojsku w Norymberdze.
W wojsku uczył się inżynierii i rozwinął swój talent rysunkowy. Na służbie wojskowej także nie pozostał długo, udając się w siedmioletnią wędrówkę po Europie. Zwiedził Niemcy, Czechy, Austrię i Szwajcarię, Słowenię i Słowację, a także Polskę i Włochy. Imał się różnych profesji, a w latach 20. XVIII wieku zaczął rysować panoramy miast europejskich. W 1733 otrzymał zamówienie od największego wydawcy map, firmy Hommans Erben z Norymbergi na wykonanie wedut, które miały być uzupełnieniem atlasu Śląska. W 1738 wydano w Norymberdze 11 tablic miedziorytniczych, które zawierały 84 widoki Śląska pod wspólnym tytułem Scenographia Urbium Silesiae – najbardziej znane dzieło Wernera. W 1737 roku osiadł we Wrocławiu i uzyskał tytuł geometry dworskiego. Później był inżynierem budowlanym w Izbie do Spraw Wojny we Wrocławiu. W latach sześćdziesiątych XVIII wieku powstała wielotomowa, rękopiśmienna Topografia Śląska zachowana (częściowo) w Bibliotece Uniwersyteckiej we Wrocławiu. W tomie Silesia in Compendio seu Topographia das ist Praesentatio und Beschreibung des Herzogthums Schlesiens [...] Pars I znajduje się rozdział poświęcony Wolnemu Państwu Bytomskiemu, a w nim wspomniany, najstarszy widok Tarnowskich Gór.
Tarnowskie Góry zostały tutaj przedstawione od północy z dominującymi w tle, za rynkiem: zamkiem i kościołem Piotra i Pawła. Na rysunku zwracają również uwagę studnie, pręgierz i zbiornik na wodę na rynku, oraz palisada otaczająca miasto. Niestety rysunek jest mało precyzyjny, a proporcje układu architektonicznego zostały mocno zachwiane (wydaje się jakby kościół Piotra i Pawła znajdował się w bezpośredniej bliskości Rynku). Również forma tarnogórskiego „Zamku” nie odpowiada planom z roku 1800 ani obecnym pozostałościom.
Widok ten jest dobrze znany, m.in. dzięki widokówce wydanej na początku XX wieku. Widokówka różni się jednak w niektórych szczegółach od oryginału – „poprawiono” na niej m.in.: lokalizację zamku czy drzwi w „Sedlaczku”.
Na podstawie opisów, które kończą się na roku 1766, możemy przyjąć, że rysunek powstał w tym roku.
Friedrich Bernhard Werner zmarł 10 lat później, w 1776 roku we Wrocławiu.
Marek Wojcik
